Suwalszczyzna. Co zobaczyć w Suwałkach i Wigierski Park Narodowy rowerem

Wpadłam tam na pół dnia, nie wiedząc, co zobaczyć w Suwałkach, Niewiele też o tym mieście wiedziałam, oprócz tego, że jest polskim biegunem zimna. I choć tego dnia upał na to nie wskazywał, faktem jest, że zimą panują tu średnio niższe temperatury niż w reszcie kraju. To było dobre pół dnia i mam nadzieję, że wkrótce odwiedzę je znów dokładniej poznać miasteczko. Jestem zaskoczona, że jest tam tyle do zobaczenia i żałuję, że nie zaplanowałam dłuższej wizyty! Wpis jest kolejną częścią relacji z podróży po wschodniej Polsce, które odbyłam w czerwcu 2020 roku.

Co zobaczyć w Suwałkach?

Moim celem na początek było Centrum Informacji Turystycznej, gdzie dostaliśmy kilka mapek i wskazówek odnośnie tego, co zobaczyć w Suwałkach. Informacja mieści się przy pięknym, zadbanym parku Konstytucji 3 Maja z fontanną. Tam spotkałam pierwszego krasnala, który tworzy baśniowy szlak po Suwałkach. Dotarłam również do interesującej Galerii Jednego Obrazu, chyba najmniejszej galerii sztuki w Polsce. Zachwycałam się zabytkową zabudową miasta – klasycystyczne kamienice z XIX wieku, kościoły i ratusz. Warto zobaczyć przede wszystkim kościół pw. Najświętszego Serca Jezusa, XIX w. ratusz i fasadę dawnej Izby Skarbowej. Można również zajrzeć do muzeum miejskiego. Wiele z atrakcji leży przy ulicy Kościuszki, jednej z ważniejszych ulic suwalskiej starówki. Potem skręciłam w ulicę Chłodną, aby poszukać ogromnego termometru, który, znów!, nie wskazywał na „polski biegun zimna”.

Zwiedzanie Suwałk szlakiem krasnoludków

Co zobaczyć w Suwałkach? W wspomnianym punkcie informacji turystycznej dostałam mapę z kilkoma wytyczonymi szlakami, między innymi z szlakiem „Krasnoludki są na świecie”. Nawiązuje on do znanego chyba wszystkim wiersza Konopnickiej. Chciałam zobaczyć kilka klasycystycznych zabytków, a przy okazji odnaleźć chociaż część ukrytych na starówce krasnali. Nie wszystkie udało się mi zlokalizować, bo nie wszystkie znajdują się w centrum miasta. W parku na przykład mamy Sikorka, miłośnika ptaków, a przy placu Marii Konopnickiej Króla Błyska i kronikarza Koszałka Opałka. Na ulicy Chłodnej naszukałam się łasucha, a przy muzeum pisarki znalazłam strażników. Jestem pewna, że skoro nam sprawił tyle radości ten spacer, to co dopiero, gdy krasnoludków będą szukać dzieciaki! Mapkę z trasą można ściągnąć ze strony Pogodne Suwałki.

• 

Suwałki śladem Marii Konopnickiej

Do tej pory kojarzyła mi się z twórczością dla dzieci, po wizycie w Suwałkach mam mieszane uczucia odnośnie polskiej pisarki. Została wychowana w atmosferze powagi, patriotyzmu i gorliwego chrześcijaństwa przez ojca, bez kobiecego wpływu po wczesnej śmierci matki. Gdy wyszła za mąż za 12 lat starszego Konopnickiego, urodziła mu ośmioro dzieci. Nie mogła znieść myśli, że jest na utrzymaniu męża ani ograniczeń jakie niosło za sobą małżeństwo. Mimo jego sprzeciwu, zaczęła pisać, potem odeszła od męża i sama zaczęła utrzymywać siebie i dzieci. Doskonałą matką jednak nie była. Choć dała im rewelacyjne wykształcenie, to sama nie miała do nich serca, dzieliła je na gorsze i lepsze. Nie interesowała się ich losem, a sama poświęcała czas na rozwój i podróże. Plotki głoszą, że jej wieloletnia przyjaciółka Maria Dulębianka była jej partnerką życiową. Była przeciwniczką kościoła, brała udział w akcjach społecznych, walczyła o prawa kobiet, wspierała finansowo edukację dzieci i kobiet. Na placu Marii Konopnickiej stoi jej podobizna, a przy jej spódnicy dzieci. Bajki i wiersze to prawdopodobnie jedyne, co mogła im podarować z serca. Przy ulicy Kościuszki 31 stoi piękny klasycystyczny dom, w którym spędziła dzieciństwo. Dziś znajduje się w nim muzeum poświęcone pisarce, a przed nim ławeczka z jej podobizną.

Wigierski Park Narodowy rowerem

Po zwiedzaniu Suwałk postanowiłam odwiedzić największą i najcenniejszą atrakcję regionu – Wigierski Park Narodowy. Zaparkowaliśmy w miejscowości Krzywe, gdzie znajduje się siedziba parku. Tam trzeba uiścić opłatę za parking, a przy okazji można poradzić się strażników o najciekawsze trasy piesze i rowerowe. Zaopatrzeni w mapę ruszyliśmy najpierw zobaczyć pobliską wystawę etnograficzną „Ocalić od zapomnienia”. W drewnianych chatach zebrano eksponaty prezentujące dorobek kulturalny okolic Wigier. Znajduje się tam wiejska chata z kuchnią, izba, warsztat stolarski, tkacki oraz wozownia. Wszystko to „ubrane” w piękny ogród wiejski z kwitnącymi kwiatami i ziołami. Można również zobaczyć tradycyjne ule. Mnie miejsce bardzo przypadło do gustu, tym bardziej, że można sobie po prostu tam wejść w godzinach pracy parku.

Aby wejść na teren parku należy kupić bilet tzw. Kartę Wstępu. Jednodniowa kosztuje 6 zł (ulgowy 3 zł) i można ją dostać w siedzibie parku w Krzywem, w muzeum Wigier lub innych turystycznych punktach wykazanych na stronie parku. Z biletem można korzystać z kilometrów szlaków, ścieżek edukacyjnych, zwiedzać wystawy i wchodzić na wieże widokowe i pływać po jeziorach.

Rowerem zrobiliśmy sobie kilkugodzinną pętelkę po parku. We wsi Krzywe pojechaliśmy do Starego Folwarku, a stamtąd zielonym szlakiem do ścisłego rezerwatu Czarnej Hańczy i co jakiś czas prowadziliśmy rower po malowniczych kładkach chroniących cenne torfowiska i rozlewiska. Byliśmy jedynymi gości w tej części parku i w kompletnej ciszy mogliśmy poobserwować życie w lesie. Wróciliśmy do samochodu szlakiem, który prowadzi przyjemną ścieżką przez lasy borealne do wsi Sobolewo, a stamtąd już do Krzywem.

Zobacz też: